Wel, niet, wel, niet, typisch surinaams!

We zitten hier al drie weken! Drie weken, maakt da mee.. :) Die tijd is echt voorbij gevlogen, ik hoop dat dat bij jullie ook zo is, voor’t geval jullie me (*ahum*) te hard zouden missen (*ahum*). :)
Hier nog maar eens een verslag van m’n belevenissen. Hopelijk krijgen jullie zo’n goed beeld wat ik allemaal al gedaan heb.
Er staan ook ergens foto’s online, wie ze wilt zien, moet maar eens bij Jochem horen, die weet er het fijne van. :)

Vrijdag 27/02

Vrijdag trokken Bianca, Ellen, Tineke, Sharon en ik naar de stad. Bianca en ik moesten nog wat verschillende soorten boekjes kopen voor ons project. Vooral strips, sprookjes, gedichtenbundels en prentenboeken waren er nog nodig. Nadien blijven deze boeken natuurlijk op school, leuke aanvulling voor de bibliotheek.
We gingen met de fiets naar de stad, wees maar weer allemaal trots op me, jullie Marijke wordt nog een sportieve meid!
Onze boeken kochten we in de Vaco, een boekenhandel vergelijkbaar met de Standaard. Niet super goedkoop (bij veel boeken qua prijs ook weer vergelijkbaar met de Standaard of de Fnac), maar we hebben er wel heel wat gekocht! Ik kon echt m’n hart eens ophalen met het kopen van al die boekjes, super vond ik het! (spijtig genoeg waren de boekjes niet voor mezelf bestemd, maar ja, daardoor laten we de pret niet bederven he!!)
Toen we dan eindelijk uitgezocht waren, waren we compleet beladen met boeken. We hebben echt wel wat geld uitgegeven, maar daarvoor hadden we dan ook al da geld ingezameld.
Daarna trokken we snel weer huiswaarts, want die zakken waren echt wel superzwaar. (m’n vingertoppen begonnen al wat gevoelloos te worden)

’s Avonds gingen we uit eten in de Roopram, een fastfood restaurant voor roti, barras en zo. Roti is echt heel lekker, maar ik moet toegeven da’k de roti die we in de hindoestaanse tempel kregen, lekkerder vond. Deze roti was pikant en je MOEST em wel met je handen eten. Da was een ervaring zenne.. :) Je scheurt dan een stukje van die pannenkoek af en daarmee pak je dan patatjes of kip. Dubbele uitdaging, want de kip hangt nog aan het been.. :) En dan heb je natuurlijk nog de straathonden die met een smekende blik in hun ogen aan je tafel zitten.. Smakelijk eten dus.. :)

Na het eten gingen we normaal gezien uit, naar Havana Lounge (een club). Ik wist niet of ik wel veel zin had om echt in een club uit te gaan, maar ik zou, zoals Ellen zei, eerst mee gaan kijken. Als het veel inkom was, dan zouden we gewoon ergens gaan drinken.
Goed plan dus! Maar wanneer puntje bij paaltje kwam, wou de helft van de groep ineens niet meer mee. Ze bouwden liever thuis een feestje met de buren. Maar Bianca, Ellen en ik hadden nog wel zin om iets te gaan drinken. De andere groep ging ook mee, dus trokken we naar Havana Lounge. Daar aangekomen bleek dat er een privé-feestje aan de gang was en dat je een kaart nodig had om binnen te mogen. Dan maar niet!
We stapten weer in een taxi richting uitgaansbuurt (in de stad zelf). Daar trokken we naar’t vat, waar ze lekkere en goedkope cocktails hebben. Na een cocktail te hebben gedronken, trokken we verder, richting Starz, een andere discotheek waar we eens wilden gaan kijken. De inkom was daar vrij hoog, dus dat deden we dan ook maar niet! :) Dan maar weer verder naar Zanzibar, waar ze ook lekkere en goedkope cocktails hebben. Ze hebben er ook MOJITO!!! :) Niet zo lekker als bij ons, maar toch nog steeds mojito. :) Dat, ne sweet beach en ne mudslide zijn zowa de lekkerste cocktails die ik daar heb gedronken.
Daarna gingen we nog even kijken naar een straatfeestje bij een bar, maar da was spijtig genoeg al gedaan. Zelfs het vat was dicht (om 3u). Dan maar naar huis!
Thuis aangekomen bleek iedereen nog wakker te zijn. Roché en Winston waren er ook en Welsey kwam niet lang daarna. Bianca en ik waren nog niet moe, dus we besloten nog even mee op te blijven. “Even” werd al gauw half zeven. :) We speelden nog een leuk spel, een combinatie van spin the bottle en waarheid durven of doen. Je zit in een cirkel en draait met een fles. Je verzint dan een leuke opdracht voor de persoon naar wie de fles wijst. We hebben echt grappige situaties gehad.. :) Zoals Roché, die een glas bier ad fundum moest drinken, dan tien keer rond een kegel draaien en naar een andere fles lopen. Ikzelf heb onder andere ondersteboven moeten drinken. Dat lukt wel als je er je tijd voor neemt! :)
Maar om half zeven was het toch welletjes. Het begon al te schemeren en we besloten toch nog een paar uurtjes te slapen.

Zaterdag 28/02

Na vier uurtjes slaap werd ik weer wakker. Vrij uitgerust, was er zelf heel verbaasd van. :)
We gingen “normaal gezien” naar de plantage gaan (nog maar eens)… Maar je ziet, ik zei: normaal gezien.. Want natuurlijk ging die uitstap maar weer eens niet door. Echt typisch, wanneer je een uitstap gaat maken met de overburen, gaat dat meestal niet door. (uitgezonderd Bersaba dan)
Winston stelde dan voor om naar Nieuw Amsterdam te gaan. Ook leuk, dacht ik, met het bootje over de Surinamerivier. Maar ook dit ging niet door, want hij moest nog een kinderstoel naar z’n tante in het district Saramacca brengen. Dus gingen Tineke, Sharon, Bianca en ik mee naar Saramacca. Ik wist op voorhand niet dat we naar die tante gingen, ik dacht dat we gewoon een uitstap gingen maken en dat hij ons wat ging laten zien. Maar toen we dus bij die tante aankwamen, voelde ik me weer wat onwennig, een beetje zoals toen met het afscheidsfeestje/ BBQ van die vriend van de overburen.
’t Is toch een heel gezellige middag geworden. Onderweg naar de tante kochten we verse vis, daar aangekomen ging de tante nog zoutsoep kopen voor ons en maakte ze de vis heel lekker klaar, een beetje zoals kibbeling. Toen Tineke, Sharon, Winston en de tante die zoutsoep waren gaan kopen, zaten Bianca en ik buiten op het terras van de stilte te genieten. Echt zalig om daar te zitten, met het oerwoud in zicht. En gewoon fijn om eens de geluiden van de natuur te horen…
Ze bleven vrij lang weg, ik vroeg me al af wat ze nog allemaal waren gaan doen. Maar toen ze dan terug waren, bleek dat ze een “ongeluk” hadden gehad. Winston was achteruit tegen een paaltje gereden. Heel de achterruit kapot en de achterdeur (want hij reed met een jeep) gedeukt, zodat ze niet meer dicht kon. ’t Was dan nog eens fameus aan’t regenen, dus ik dacht dat heel die auto nat ging zijn vanbinnen. Gelukkig was da nie zo!
Ik denk dat we rond acht uur terug thuis waren. Winston vertelde dat er ’s avonds een Winti prey was, (als ik dat juist schrijf) een soort van uitdrijving van het kwade/ spiritueel gedoe. Hij zou ons nog bellen om te melden hoe laat het zou zijn en wanneer hij ons zou komen halen. Maar na een tijdje kwam Gerald ons zeggen dat Winston toch niet zou gaan, hij had hoofdpijn. We dachten allemaal dat hij er toch mee inzat dat z’n ruit kapot was. Da zal’t wel geweest zijn.. Spijtig, maar ja, we zullen daar nog wel de kans toe krijgen om da eens te bezoeken he! :) Dan maar op tijd naar bed.. Oef.. :)

Zondag 01/03

Zondag stond ik vroeg op, al om twintig voor acht.. Heel vroeg voor’t weekend! Maar we gingen naar White beach!!!
’t Was alleen aan’t regenen, aiaiai… :) Maar positief ingesteld als ik ben, zag ik dat allemaal nog zitten! Oppepzinnetjes aan de ontbijttafel: “’t zal wel beter weer worden”, “we zullen ons wel amuseren”, “’t zonnetje gaat er wel doorkomen”!
We hadden normaal gezien bij de andere groep thuis afgesproken, maar omdat het zo erg aan’t regenen was, belden we even om te vragen of ze ons niet konden komen oppikken, anders zouden we al op voorhand helemaal doorweekt zijn. :) We hadden om negen uur afgesproken, maar negen uur werd tien uur, aangezien er bij onze chauffeur was ingebroken en ze eerst nog wat moesten afhandelen. Na een drie kwartier rijden kwamen we bij White beach aan. In Suriname kennen ze geen stranden met wit zand zoals bij ons, hier zijn het allemaal begroeide, harde, stenen, zanderige oevers. White beach is dan ook het enige strand met “wit” (lees: grijs) zand. We huurden een hutje aan het strand, waar we al onze spullen konden neerzetten en waar we aan tafel spelletjes konden spelen.
Na nog even miezeren, klaarde het weer gelukkig op. Ik zat natuurlijk al direct in het water. :) Ik zeg nu wel natuurlijk, maar als we in Frankrijk zijn en het warm is, duurt het bij mij toch ook altijd lang vooraleer ik in da water zit zenne.. :)
Het water was zalig! Het zwemgedeelte is eigenlijk gewoon een stukje van de Surinamerivier dat is afgezet met een net. Er staat een vrij harde stroming, dat hadden we al vrij snel door. We wilden tot aan het net zwemmen, maar kwamen ergens helemaal anders uit dan we hadden gepland. Echt te grappig. We zwommen dan natuurlijk een eindje tegen de stroming in, man da’s vermoeiend!! Maar wel heel leuk, ik heb gelachen! :) Als je je dan liet meedrijven met de stroming, was je al gauw weer op je beginpunt, heel handig.
Ik heb redelijk veel in’t water gezeten, spelletjes gespeeld, “gepalletterd” met Bianca en natuurlijk gelezen en naar muziek geluisterd.
Palletteren is een term die ik van de andere groep (Niky, Vincent, Pia en Joachim) heb overgenomen. Da’s eigenlijk gewoon da spelletje met twee palletjes en een balletje, maar ik zou nie weten hoe het dan echt heet. Dan noemen we’t maar palletteren he! :)
Ik speelde met Bianca eerst op het strand zelf, maar da werd al gauw te warm, dus besloten we in’t water te palletteren. Heel leuk en verfrissend. :) Maar ook vermoeiend, na een tijdje deden we niet al te veel moeite meer om achter het balletje te springen.
’t Uitzicht was er trouwens ook super mooi. Aan de overkant van de Surinamerivier was er een oerwoud, dus dan zag je al die verschillende bomen tot aan de oever komen, echt heel mooi om naar te kijken. Spijtig genoeg waren de batterijen van m’n camera al snel op en kon ik dus geen foto’s meer trekken.. Echt spijtig!! Daar had ik wel een panorama willen trekken zenne, dan kon je ook zien hoe mooi het er was. (en dan niet zozeer op white beach zelf, maar vooral die overkant…)
’s Avonds trokken we rond zeven uur terug huiswaarts. En dan zijn we weer aanbeland bij het einde van de blog.

Morgen nemen we de laatste AVI-niveaus af en krijgen we hopelijk te horen of ons stagevoorstel is goedgekeurd. Maar da’s dan voor een volgende blog! :)

Tot de volgende blog dus!
(en voor de mensen die willen weten wanneer ik online kom: meestal maandag en vrijdag, om 20u bij jullie. Behalve als we een uitstapje maken, maar da zal je dan wel zien ;))

Dikke zoen voor alle thuisblijvers!