Alles goed daar in het koude regenlandje?

Mijn vorige titel: “Fa waka? Bun?” (met u ipv oe, foutje van de redactie) betekent trouwens: “Hoe gaat het? Goed?” Zo, nu hebben jullie een paar woordjes Sranan geleerd! Papa, gij zijt al goe bezig, constant dingen aan’t opzoeken en mij verbeteren.. :)

Deze blog zal waarschijnlijk weer lekker lang worden, had voor maandag geen tijd om hem af te werken en maandag zelf veel problemen met internet, allemaal heel frustrerend… :s
Maar begin nu maar snel m’n blog zelf te lezen. Er zijn weer heel wat dagen voorbij (we zitten momenteel tegen het einde van week 3, de tijd gaat snel hier in Suriname! Hopelijk bij jullie daar ook!

Vrijdag 20/02

Vrijdag moesten Ellen en Evi naar hun school, ze vierden er carnaval met de kinderen.
De rest van ons bleef thuis en kuiste het huis in de voormiddag. Het kuisen valt eigenlijk heel goed mee, zeker wanneer je het met z’n allen doet. En natuurlijk is het heel prettig dat, wanneer je op blote voeten rondloopt, je geen zand meer onder je voeten voelt… :)

Na het kuisen trokken Bianca en ik naar Hermitage Mall. We moesten nog wat knutselgerief kopen. We hadden van een leerkracht bij ons op school gehoord dat je bij Sweetheart vrij veel knutselgerief vond. Sweetheart is trouwens zo’n winkel zoals de Fun, maar dan net iets kleiner (toch wel een pakske kleiner) en ze verkopen er ook snoep en koekjes. Gevaarlijk dus als je honger hebt… Maar Bianca en ik hebben ons kunnen inhouden en we zijn na het kopen van ons knutselgerief maar gewoon iets gaan eten in de foodcorner.
En wat aten we? Rara, weer frietjes!! Deze keer waren de frietjes wel goed gebakken en echt lekker. Er zat zelfs een beetje zout op (WAUW), maakt da mee.. :)

Na het eten gingen we de rest van de mall nog even onderzoeken. We kwamen bij de Office World (of zoiets) waar je echt vanalles kunt kopen aan office-materiaal. Je vindt er ook vrij veel knutselmateriaal.
Daarna trokken we nog langs de boekenwinkel waar we eigenlijk een boekje met Surinaamse odo’s (of zegswijzen) wilden kopen. Dit vonden we spijtig genoeg niet, maar we vonden wel een leuk boekje met versjes en gedichtjes, perfect voor in onze poëziehoek.

’s Avonds is er niets vermeldenswaardig gebeurd. We werkten allemaal wat voor school en relaxten (natuurlijk!) een beetje.

Zaterdag 21/02

Zaterdag toch maar niet al te vroeg opgestaan en ontbeten. Rond de middag trokken Bianca, Ellen, Evi en ik samen met Winston, Gerald en Letitia naar Bersaba, een vakantieoord buiten de stad. We reden een klein uurtje. Ik dacht dat we richting zee zouden rijden, maar nee hoor, Bersaba ligt dicht bij de weg naar de luchthaven.
Toen we er aankwamen, reden we door een straatje met allerlei kleine schattige vakantiehuisjes. Na het omgaan van een bocht, zagen we het riviertje waarin we konden zwemmen. Het was een vrij ondiepe rivier, met bruin water. En nee, het water is niet vuil, de bruine kleur komt (dacht ik) door het composteren van bladeren en zo.
’t Water was echt zalig, ’t was fijn om na zo’n lange rit in het water te kunnen duiken.
In het dorpje aan de rivier was er een feest bezig voor iemand (een tante) die 55 jaar werd. Er had zich vrij veel volk verzameld en er werd volop gegeten. Wij hebben ook een portie gekregen. ’t Was echt lekker, amai. Er was Moksaleesi (iets met rijst) en kip met oesterzwammen en pom, da’s een soort pasta van casave met nog vanalles bij. Weer een super ervaring en een duidelijk voorbeeld van de vrijgevigheid van Surinaamse mensen.

’s Avonds gingen we, na ons heel snel te hebben omgekleed, naar een afscheidsfeestje van een vriend van Winston en Gerald. Hij was twee maanden in Suriname geweest en trok terug naar Nederland.
We begrepen uit de uitleg van Gerald en Winston dat het een feestje met BBQ zou worden. De benaming “feest” was een beetje overdreven. Toen we eraan kwamen, bleek het eerder een familiegebeuren te zijn. We voelden ons dus allemaal slecht op ons gemak.
We werden wel heel vriendelijk ontvangen en aten lekker pikante kip met rijst (als je erom vroeg).

Zondag 22/03

Zondag veel te vroeg wakker, ik hoorde Evi’s bed al héél vroeg kraken boven mijn hoofd. Ze was dus ook vroeg wakker en ik moest er mee aan geloven.. Heb dan nog wa op en af geslapen, maar dat was toch niet meer echt de moeite..

Na een taakverdeling voor de komende week, vertrokken Bianca en ik op onze zoektocht naar een winkel die én op zondag open is én nog vis verkoopt.
Na heel wat rondrijden was onze zoektocht toch succesvol! We vonden een winkel waar ze vis verkochten. Weliswaar geen filets, maar moten en hij was ook nog eens ingevroren, maar het was vis!
Nu moesten we nog kousenband vinden. (ik heb jullie er al wel eens over verteld, die heel lange sperziebonen)
We reden dus nog wat verder. En net toen we een zijstraat wilden indraaien, zagen Bianca en ik een uithangbord van een supermarkt. De Grote boom supermarkt, zoals al snel bleek. Dat was echt ne supermarkt om u tegen te zeggen! En ze hadden ook groenten!! (da is niet zo normaal hier, dus we waren verbaasd) We besloten ineens van de gelegenheid gebruik te maken om de supermarkt eens te gaan onderzoeken. En wauw, wat een supermarkt! Ze hadden er echt veel en het rook er nog lekker ook! Bij ons om de hoek is er ook een supermarktje en als je er nog maar in de buurt komt, ruik je zo’n vieze pampergeur, echt bizar.. Gelukkig ben ik er al wat gewend aan geraakt.. :) Maar daar rook je dus niets van, echt fijn!
We hebben er natuurlijk onze kousenband gevonden. Maar net toen we wilden vertrekken, begon het te regenen. Gelukkig regende het niet al te hard, dus besloten we om gewoon naar huis te fietsen. Lekker klammig kwamen we dan weer thuis aan. Maar we hadden wel eten voor vanavond! :)

In de namiddag werkten Bianca en ik aan ons observatieverslag dat we aan onze directeur moesten tonen. Toen dat eindelijk klaar was, keken Bianca en ik naar “Horton hears a Who”, echt ne hele leuke film! Voor de liefhebbers van tekenfilms: dit is ne aanrader!

Na de film trokken Bianca en ik nog even langs het cybercafé om het observatieverslag af te drukken. Net toen we terug wilden vertrekken, begon het weer te regenen. Het is regenseizoen voor iets! :) Maar gelukkig duurde deze bui niet al te lang en konden we snel naar huis wandelen.

Onderweg zijn we nog even bij de winkel gestopt om broodjes voor morgenvroeg op te pikken. Toen we daar wilden vertrekken, begon het weer te gieten. Er zat niets anders op dan even te wachten. En te wachten. :) Maar toen het net iets minder hard begon te regenen, waagden we het er toch maar op. ’t Is immers niet zo ver van bij ons, echt gewoon om’t hoekje en je bent er.

’s Avonds kookten Evi en ik. We maakten de vis en de kousenband (beiden met veel moeite verworven) klaar en maakten pureekoekjes van overgebleven aardappelen. Het smaakte! Jaja, ik ga nog ne volleerde kok worden wanneer ik terug ben.. :) Maar toch is het wel heel leuk als er voor je gekookt wordt. (met een vette knipoog naar mama en papa.. ;))

Maandag 25/05

Maandag begonnen we onze dag met een evaluatiegesprek met Mr. Paulus. We kregen antwoord op onze vragen. We kregen ook de opdracht meer met de leerkrachten en leerlingen te praten. (Nu ik dit schrijf, zijn we al weer een paar dagen verder en hebben we ons best al gedaan zenne, believe me.. :))
Daarna konden we beginnen met het afnemen van de AVI-niveaus. We begonnen met het eerste leerjaar, waar de juf ons vertelde dat lezen echt een probleem was. Dat hebben we gemerkt, amai, sommige van die kinderen konden echt amper lezen. Ze haalden allemaal, zonder uitzondering, AVI 0, wat dus echt wel bedroevend is. We kregen gelukkig heel het eerste leerjaar gedaan en begonnen al aan de leerlingen van het tweede leerjaar. Daar kregen we’r maar een vijftal van gedaan, denk ik, toen was’t school al weer voorbij…

De namiddag was vrij hectisch.. Ellen en Evi kwamen later terug van school en nadat zij hadden gegeten, trokken Ellen en ik naar de winkel. Wij hebben deze week winkel-duty, dus is het onze taak om alle boodschappen te doen.
We gingen naar Choy’s, een grote supermarkt op een kwartiertje fietsen. Amai, wa ne cultuurshock was da…Ik was al helemaal gewend aan de kleine “superettes” in onze buurt en ik dacht da’k al ne grote supermarkt had gevonden (Grote boom supermarkt, weet je nog?)
Maar dus da was echt bijna ne supermarkt zoals bij ons, wauw… :) Leuk om eens rond te lopen en al die producten te zien liggen die zo evident zijn bij ons. Ik heb wel een paar keer gezegd tegen Ellen dat ze me mocht achterlaten. (een keertje bij alle cornflakes, ik denk ook nog bij de frisdrank en dan ook nog eens bij het ijs) Niet dat ik hier zoveel zoetigheid eet of drink, het is hier vaak gewoon te warm om aan eten te denken…
Toen we dan eindelijk op weg naar huis waren (om half vijf) bedacht ik me dat ik om vijf uur had afgesproken om naar het cybercafé te gaan. Dus thuis snel m’n taak die ik nog moest doorsturen op stick zetten en samen met Bianca naar het cybercafé.
Spijtig genoeg had ik helemaal geen goede verbinding. Ik geraakte niet op msn, of op m’n mail, héél frustrerend.. Die taak geraakte dus niet doorgestuurd!
Gelukkig geraakte ik na een half uur proberen dan toch op msn, en daar was Jochem, m’n reddende engel (dank je liefje!!) waarnaar ik het bestand kon doorsturen en hij zou het dan op zijn beurt doorsturen naar de juiste personen.. Dat was dan al weer een pak van m’n hart.

Ik zei toch dat het een hectische namiddag was he? Na het cybercafé moesten we snel weer vertrekken. We gingen naar een hindoestaanse tempel, waar er een groot feest zou zijn.
Op weg naar de hindoetempel zijn we nog tien keer verloren gereden, want Tineke en Sharon, die de tempel wel “wisten zijn”, wisten hem dus helemaal niet zijn… Na een paar keer de weg te hebben gevraagd, een paar keer verkeerd te zijn gestuurd en een keer bij een verkeerde tempel aan te belanden, zijn we er dan toch geraakt! Een half uur te laat weliswaar, maar we zijn er geraakt…
’t Was echt een belevenis! Er werd gezongen en alle mensen waren super kleurrijk gekleed, heel tof om te zien. Ik heb twee maal iets van het zingen opgenomen, dan kan je ook eens horen hoe dat eraan toeging. Een keertje droeg een man speciaal voor ons iets op, heel tof, da heb ik natuurlijk ook opgenomen. Da vond ik eigenlijk het tofste, deed me zowa denken aan de Corries, op de een of andere speciale manier.. :)
We werden ook welkom geheten door de hele gemeenschap, heel vriendelijke mensen allemaal.
Toen de viering gedaan was, kregen we allemaal een drankje en zakjes met eten aangeboden. In een zakje zat barra, da’s een soort kruidendeeg dat in cirkeltjes wordt gebakken, echt super lekker. In een ander zakje zat roti, een soort pannenkoek gevuld met patatjes, boontjes (of kousenband) en curry, dit ga ik nog VEEL eten, zo lekker!!! En dan in het laatste zakje zat allerlei zoetigheid: een stukje appel, een piepklein banaantje, een soort marsepeinachtig iets, nog een klein cakeje, rietsuikerstokjes en meer…
Toen iedereen eindelijk uitgepraat was en alle foto’s getrokken waren, konden we weer met de fiets naar huis. Deze keer duurde de rit een pak korter, we wisten waar we naartoe moesten en we fietsen goed door.

Bij thuiskomst onze roti (LEKKER!!!) opgegeten en in bed gekropen, ik was pompaf… M’n nachtrust werd nog wel een beetje uitgesteld door mijn huisgenoten, die nog druk aan’t tetteren waren…

Dinsdag 24/04

Dinsdag hebben weer AVI-niveaus afgenomen. Het tweede leerjaar is afgewerkt en we zijn al aan het derde begonnen… ’t Is wel opvallend dat de leerlingen die van een andere school komen een beter niveau hebben dan de leerlingen die steeds hier hebben gezeten. Echt héél opvallend. Maar’t was wel eens leuk dat er leerlingen goed lazen.
We hebben echt goed kunnen doorwerken, da was ook wel fijn. De laatste leerling waarvan we de AVI-niveaus afnamen kwam van Nederland. We wisten dus ook niet bij welke tekst we moesten beginnen en begonnen dus maar vanaf de laagste tekst. Ik denk dat deze jongen zeven teksten heeft gelezen, zo nog snel snel voordat de school voorbij was.

Na de middag werkten Bianca en ik nog wat voor school en speelden we “zenuwen” een leuk kaartspel.
’s Avonds aten we macaroni met kaassaus, een fabricatie van Evi en Ellen. Het was echt super lekker, amai, echt goed gekookt!

(duidelijk een rustig dagje, die dinsdag.. :))

Woensdag 25/02

Woensdag konden we natuurlijk weer aan de afname van de AVI-niveaus beginnen. Eerst zaten we even bij het eerste leerjaar voor de ochtendzegening. Da was echt leuk, ze zingen dan super veel liedjes en Bianca en ik kunnen er nu toch al wel een aantal meezingen, ook in’t Sranan. :)
Voor de rest hebben we onze dag aan het afnemen van de AVI-niveaus besteedt. We werkten de paar kinderen van de derde klas nog af en begonnen dan aan de vierde klas, die we gelukkig helemaal kregen afgewerkt.
Toen Evi en Ellen na de middag thuiskwamen, hoorden we het nieuws dat er een vliegtuig bij Schiphol was neergestort. Echt super erg…
Ze vertelden ook dat Pia (van het andere huis) had gebeld om te vragen of we dit weekend niet mee zouden gaan naar white beach (zoek op: white beach :)). Ik dacht dat de enige plaats is waar een strand is te vinden. Dit strand is dan nog eens kunstmatig aangelegd, dus da zal wel lekker toeristisch zijn.. :) Maar ja, we willen wel wa van dit land gezien hebben he.. :) Dus ik denk wel dat we dat gaan doen, aangenomen dat er nog iemand van onze buren zou kunnen rijden, want anders geraken we niet allemaal mee…

We werkten nog wat voor school, dat moet ook gebeuren buiten het relaxen natuurlijk.
En ’s avonds kookten Bianca en Evi kip met rijst en curry voor ons. Super lekker!! We eten hier telkens beter en beter zenne.. :)

Donderdag 26/02:

Donderdag gingen we weer verder met het afnemen van de AVI-niveaus. Zo’n hele school testen duurt echt wel lang, vooral ook wanneer er constant repetities (of toetsen) tussenvallen en je de kinderen dan niet uit hun klassen kunt halen.
Normaal gezien gingen we vandaag een vergadering houden met de leerkrachten, waarin we hen ons project zouden uitleggen en zouden vragen wat zij ervan vonden ne hoe zij het zagen.
Meneer Paulus verliet de school weer vroeger, zoals altijd op donderdag, hij heeft dan nog andere verplichtingen, maar vergat blijkbaar aan de leerkrachten te melden dat we een vergadering wilden.
Dus die vergadering ging spijtig genoeg niet door, want de leerkrachten wisten van niets.
We waren ook net bezig met het testen van de laatste klas toen de leerkracht ons kwam melden dat ze nieuwe leerstof kregen en dus niet uit de klas konden. De laatste drie kwartier van de dag zaten we dus met onze vingers te draaien. Niet echt fijn, maar ja, wat kan je’r aan doen he…

Toen we dan na school naar huis fietsen, gingen we even langs de Kirpalani, da’s een vrij grote winkel met huishoudelijk materiaal, fitnessmateriaal, electronica, schoolgerief en veel meer. Echt leuk om daar eens rond te gaan neuzen.

Na de middag heb ik een aantal van de boekjes die we van uitgeverij Zwijsen hebben gekregen, gelezen. Gewoon, rustig op’t gemak, lesonderwerpen hebben we toch nog steeds niet gekregen.
Ellen en ik besloten wat later dan Sneeuwwitje te kijken. Zo lang geleden da’k die nog had gezien!! Maar’t was wel heel leuk.
We hebben er eigenlijk een hele filmavond van gemaakt, want tijdens het eten zagen Bianca en ik A knight’s tale, ook heel leuk om hem nog eens te zien, ook al was het geluid helemaal niet goed, je moest je echt heel hard inspannen om iets te horen.
Toen die film eindelijk gedaan was, besloten Bianca, Tineke en ik om toch nog een filmpje te zien. Het werd Enchanted. Ook een heel leuke film, vooral als je even daarvoor Sneeuwwitje hebt gezien, er komen heel veel dingen in terug. :) Het was dus vrij laat eer we eindelijk in ons bed lagen, maar we hebben weer een heel leuke avond gehad!

Vrijdag 27/02

Vandaag trekken we naar de stad, dus daar kan ik nog niet al te veel over vertellen. Later meer dus! :)